GAMA BUDHI KAWERUH URIP SAJATI
KADEWATAN
Hyang hong wila heng
Awigna budiwa nowo songo
Sang dewo sang hyang sang buddo
Gusti tetep ingkang moho suci
Guruloka gelar jejagating bongso kadewatan
Tegese guru iku guruning jagad
Pamomong jagad penggelar nirwono
Kaswargan kanerakan wus lebur ora ono
Bungah klawan susah wus nunggal lebur
Salin kahanan kaganti sarwo seneng
Jalmo guruloka hiyo wong wong kadewatan
Yoiku.
bongso dewo bongso hyang bongso buddo bongso gusti
Bongso dewo
Yoiku diri diri kang wus dunungi kabecikan
Dene wong becik iku dudu wong sing karep becik
Tegese wong karep becik iku isih nuju dadi wong becik
Amargo isih durung ngenggoni kabecikan
Jiwone isih durung salin luwih alus
Mulo dirine isih demen marang becik
Isih gething utowo ngemohi olo
Wong ingkang nuju marang becik iku
Mung ngenggoni becik ing karep
Dirine isih durung salin dadi diri ingkang becik
Hiyo durung dunungi bongso dewo
Koyo dene meneng, durung meneng temenan
Amargo jiwoe isih durung salin rupo
Bongso dewo iku bedo klawan bongso hyang
Bongso hyang
Yoiku diri diri kang wus dunungi kawicaksanan
Wus dadi wong ingkang wicaksono
Iku dudu wong sing karep wicaksono
Dudu wong sing lagi nuju kawicaksanan
Dene wong karep wicaksono iku isih ngudi kawicaksanan
Mulane isih gething ora adil lan dhemen adil
lan sewalike
Ugo isih dhemen marang kawicaksanan
Kaaran durung ngenggoni wicaksono
Amargo jiwone isih durung salin rupo
Hiyo ora ndunungi bongso hyang
Bongso hyang iku bedo klawan bongso buddo
Bongso buddo
Yoiku diri diri kang wus dumunung ing pangastuti
Ateges wus dadi wong kang welas asih
Dudu wong kang lagi nuju marang welas asih
Yo dudu wong kang karep welas asih
Dene sing karep utowo tumuju welas asih
Iku isih pamrih marang dirine
Isih dhemen welas asih
Ugo isih misah welas klawan asih
Amargo jiwone si diri isih durung salin rupo
Hiyo durung ngenggoni bongso buddo
PEPENGET
Wong bongso dewo iku dirine luwih alus tinimbang bongso bethoro
Dirine bongso dewo sandangn jiwo kabecikan
Ateges rosone kabecikan dadi pancering dirine
Wong bongso hyang iku dirine luwih alus tinimbang bongso dewo
Awit dirine bongso hyang sandangn jiwo kawicaksanan
Ateges pancering roso uripe iku arupo wicaksono
Yoiku diri diri ingkang wicaksono
Wong bongso buddo iku dirine luwih alus tinimbang bongso hyang
Yoiku diri kang wus sandangan jiwo pangastuti
Ateges sing dadi pancering roso uripe iku welas asih
Dene wicaksonoe ugo kabecikane iku mung ubo rampe (ancer ancer)
Dene kabeh wong guruloka/kadewatan iku anggelar nirwono
Bongso gusti
Gusti iku dudu dewo hyang ugo buddo
Gusti iku ingkang moho suci
Gusti iku mung siji
Dene buddo iku akeh… sang buddo amung siji
Hyang iku yo akeh…. nanging sang hyang iku siji
Dewo hiyo akeh…. nanging sang dewo iku mung siji
Mulane ono aku ono sang aku
TUMITIS
Nitis tumitis manitis titisan katitisan
Awit sing biso manitis iku jalmo kadewatan
Hiyo wong wong guruloka
Yoiku jalmo ingkang dumadi
Ingkang nggelar rogo
Temurun laer ing arcopodo
Hiyo iku dumadi sing kaaran titisan
Titisan iku dudu rengkarnasi hiyo dudu katitisan
GUMELARING GURULOKA
Kabeh uwong iku biso ndunungi bongso kadewatan
Hiyo biso dunung ing kaendran
Dadi salugune bongso kadewatan kaendran nalikane njalmo
Gumantung ing praupan jiwoe ing salin lan orane
Kabeh urip bongso kaendran rosoe iku roso alus
Dasare roso alus iku bungah susah dhemen gething wedi wani (swargo/naroko)
Kabeh urip bongso kadewatan iku rosoe luwih alus
Dasare roso luwih alus iku seneng tresno tatag (nirwono)
Ora amargo ngujo ora amargo nyembah bongso kadewatan
Uwong biso dadi bongso kadewatan
Ora amargo lelakon becike…uwong ngenggoni jiwo ingkang luwih alus
Bisane hiyo mung naliko jiwo salin rupo amargo kerep semedi
Ora ono bongso kadewatan iku duwe pengikut
Pomo duweni pengikut….si pengikut mesti ora ning guruloka
Ateges ora biso manjing dumunung ing kadewatan
Amargo gelar gumelar uripe wus ora podo
Ateges ora ono sesambungane
Dene ing arcopodo kabeh urip sandangn rogo
Kanggone sing podo podo makartino poncodriyo
Mesti bae biso srawungan seksen sineksenan
Amargo gelar gumelar jagate podo
Sing ngalami podo iku rogoe dudu jiwoe
Poncodriyoe dudu roso pangrosoe
Dene gelar gumelar jiwoe wong arcopodo iku ora mesti podo
Mulane ono sing dhemen iki ono sing ora
Ono sing gething iku ono sing dhemen iku
Susah bungahe yo bedo sangkane
Adem tentreme yo ora podo, yen podo amesti sambung (salaras)
Dadi mung podo podo anggelar arcopodo : rogoe
Ateges podo podo ngalamine (seksen sineksenan)
PENGETAN
Kaswargan lan kanerakan iku ono ing endi endio papan lan mongso
Amargo kekarone iku digowo digembol manungso mrono mrene
Sing nggelar jagad iku urip
Dene urip ora digelar jagad
Anane jagad iku soko anane urip
Dudu anane urip soko anane jagad
Bangsane sato dadi bangsane manungso
Bangsane manungso dadi bangsane sato
Bongso kadewatan dadi bongso manungso
Bongso manungso dadi bongso kadewatan kaendran kajaten
Wong kaendran ora weruh marang kadewatan kejobo mung satitik (ora akeh weruhe)
Wong kadewatan ora weruh ing kajaten, kejobo mung satitik
Mung wong kajaten bae sing biso weruh kahanan jati
Olehe weruh klawan jangkep (wutuh)
Tegese wong kadewatan iku jalmo urip ing guruloka
Tegese wong bongso kadewatan iku dumadi sing jiwoe ngenggoni jiwo2 bongso guruloka
Dadi wong bongso kadewatan iku dumadi pawakan wong kadewatan
Jalmo iku urip bebadan jiwo
Dumadi iku urip bebadan rogo
Setitah iku urip bebadan sukmo
Ning arcopodo ono swargo naroko (mangan enak turu ora penak)
Ning kaendran ono swargo naroko (bungah susah)
Ning guruloka iku ws ora ono swargo naroko
Ateges wus tanpo susah
Dadi kabeh urip ing guruloka iku wus tanpo susah (nirwono)
Dene tanpo susah iku ono rong macem
Ono tanpo susah (peteng) ono tanpo susah (padhang)
Bongso kadewatan iku rahsoe luwih alus
Bongso kaendran iku rahsoe alus
Bongso kadewatan jiwoe iku luwih alus
Bongso kaendran jiwoe iku alus
Bongso kadewatan rosoe luwih alus
Bongso kaendran rosoe alus
Bongso kadewatan ndunungi budhi
Bongso kaendran ndunungi cipto
Dene wong janaloka iku ndunungi angen angen
Jiwo roso rahsoe isih kasar
Tegese alus iku padhang
Tegese kasar iku petheng
Sing padhang hiyo cetho sing petheng iku ora cetho
Kaaran samar iku amargo ono ing antarane padhang lan petheng.
Komentar
Posting Komentar