Mongso

GAMA BUDHI KAWERUH URIP SAJATI

Ing Sakjeroning Mongso
Isuk sore rino wengi
Gilir gumanti obah ngiteri
Andeleng mongso paraning pangiro
Kiniro becik jumedhul olo
Rino wengi dijenengi dino dening manungso
Kanggo aniteni lumakuning mongso.

Kabeh dino iku podho bae, ora ono dino olo opo dene dino apes lan dino becik, sing njenengi dino iku y manungso, rino wengi ora nyuworo netepno jenenge dewe..umpamane ono wong wolu kelairane seje seje, endi sing olo, misale minggu paing, nanging akeh kelairan ing minggu paing malah dadi wong mulyo, hiyo akeh sing ngalami kabegjan ing dino iku..ujare sing kalah maen iku dino olo, nanging sing menang ngarani iku dino apik..sing kalah ngarani dino apes, dene kanggone sing menang iku dino kabegjan..

Dadi wus cetho, apes begjo, olo becik iku manut uwonge dewe dewe, ora mergo dinoe..dino apes iku ora ono, mung uwonge dewe sing ngapesno awake ing dino iku,

Ingkang tuno panggayuhe marang sedyane kurange karep
Ingkang kurang biso kurang ngertine
Ingkang kurang mempeng kurang rikat tumandange
Yoiku sing dadekake lupute

Ora salah dinoe nanging salahe uwonge
yen ono sawijine dino apes, amesti kabeh sing linakonan ing dino iku ora dadi, kabeh kabeh nemu ciloko nemu olo ing dino iku yo kabeh dumadi kapesan ing dino iku, nanging saknyatane ora mangkono..ugo sewalike, amargo apes olo ciloko becik begjo digowo uwonge dewe dewe ora ing dinoe..

Mulo kbeh dino iku podho bae, ra perlu wedi wedi marang jenenge dino, dene sawenehe dino ora biso ngalang ngalangi kencenge karep..

Uwong golek dino becik iku ora salah, hiyo ora ngarani alaning dino nanging iku ancang ancang, anyiapno uborampe kanggo tekan ing gawene..

SALIRING MONGSO
Ing mongso rino, kahanane padhang,
ono sunar cahyoning suryo..
ing mongso wengi kahanane petheng,
 ono sunar cahyoning condro..
iku kbeh kaaran kahananing mongso ing bawono,
dadi rupane kahanan jagad urip sadengah dumadi..

Ora kabeh ing mongso rino kepanasen, yo ora kabeh ing mongso wengi kademen..iku gumantung ing uwonge dewe dewe..mulo kabeh mongso iku podho bae, manut marang urip,
manut marang sing ngrasakno ( aku klawan ingsun).



Rahayu , Sagung Dumadhi