Wedaraning Sukmo

GAMA BUDHI KAWERUH URIP SAJATI
WEDARANING SUKSMO

Bleger rupane cahyo telung lapis
Dhasare kuning semu abang
Tengahe ijo moyo moyo
Njabane abang semu biru

Yoiku kang aran suksmo, dununge ora keno dinulu dening mripat wadag
kang luwih alus tinimbang kabeh piranti uriping rogo
mulo hiyo luwih santosa doyoe, sing dadi panguwating piranti ing sajeroing rogo
awit rogo alus nganti rogo kasar pikuwate hiyo soko suksmo
jalaran suksmo iku kang nuwuhake cipto lan ripto
cipto iku wangune doyo angen angen
ripto iku engetane cipto sing wus kasimpen

Dene aura iku soko badan (awak alus) dudu soko suksmo
Amergo kabeh urip ing arcopodo iki duweni badan
Wiwit tetuwuhan nganti manungso, mulo kabeh mau hiyo duwe aura
yoiku pancaran cahyoning urip (tejo), onokalane terang onokalane redup
cahyo sing asale mung putih mencorong, biso dadi sapto werno
amergo mobah mosike cipto, anjalar ing badan
hiyo badan sing nglimput njobo lan njerone rogo
dene doyoe badan ikulah sing diarani prana
iku sing biso aweh waras lan leloro marang rogo
sing thukul soko sanu (yoiku bibite loro lan waras)

Anane rogo iku soko anane suksmo
Mulo saben ono rogo mesti bareng anane suksmo
Mung ora saben suksmo ono rogone
Kaaran setitah, iku suksmo tanpo rogo
Urip urip sing sandangan suksmo
Isih bongso titah, durung tumitah anggelar rogo
Kang aran titahing suksmo iku setitah kang tumitah 
Tumedhak ing arcopodo kaaran dumadi (hiyo bangsane daden daden)
Dadi bangsane sato maneka werno opo dadi bangsane manungso
Suksmo anggelar rogo iku suksmo miwiti nyandang rogo
ono ing sajeroing kandutan
yoiku jagad pangrantunan (papane entunan/cithakán)

Ono kasuksman ono kamuksan
Kasuksman iku meruhi sangkane suksmo nganti meruhi ingkang aran hyang suksmo
Utowo suksmo kawekas, iku ono ing jaman siddyam nganti ing saiki
Jaman wiwit onoe purwodadi ( hiyo purwane ono dumadi)
Yoiku srengenge, mbulan, lintang, pramono/bebakalane bawono

Dadi ning kaweruh kasuksman iku meruhi sangkan paraning bawono
diwiwiti anane suksmo kawekas sing dadi gurune kabeh dumadi
nganti kahuripan kahuripan ing jaman siddyam
asale purbojati, anane suksmo suksmo ugo anane titahing suksmo....
bisane meruhi iku hiyo nganggo ciptane dewe
cipto kang wus sambung klawan hyang suksmo
iku arane murih sasmitaning suksmo kawekas
bibit asal muasale kabeh dumadi, kang ono ing jagading titah
iku arane teori penciptaan ( kaweruh sangkaning bawono)

Dene kamuksan iku kaweruh angrancut rogo
Meruhi suksmo sing arep ambuntel rogo
Kaaran ngrogo suksmo
Sing asale ono njero digae ono ing njobo
Sing asale suksmo sandangan rogo
Digae rogo sandangan suksmo

Yen pambuntele mau wus maligi, katone rogo, mung sajatine iku suksmo
mulo rogo hiyo banjur kadunungan doyoing suksmo
wus ora kademen ora kepanasen, ora luwe hiyo ora turu
wus ora loro ora pegel, ora susah hiyo ora bungah
kang koyo mangkono iku amargo rasane poncodriyo wus kaganti dening doyoing suksmo
ngrogo suksmo iku lelakoning suksmo nyandangi rogo
banjur rogone biso muksho, ateges lebur nunggal....
angracut rogo iku anglebur rogo nyandang suksmo
arane olah suksmo, endi suksmone endi doyoe, endi pambuntele...

Suksmo ono tanpo rogo ( titahing urip )
Rogo sirno tanpo suksmo ( mati )

Komentar